Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

ΕΥΗ ΦΡΥΓΑΝΑ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ-ΔΥΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

ΤΩΡΑ
«Δεν έχω καταλάβει τι θέλεις από μένα» είπα στον παράξενο άνδρα, κοιτώντας τον εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω.
Εκείνος ανακάθισε, ενοχλημένος προφανώς από τις επίμονες ερωτήσεις μου και πήρε μια βαθιά ανάσα.
«Είμαι δημοσιογράφος και κάνω ένα εορταστικό αφιέρωμα για όλους τους χαρακτήρες αυτής της χρονιάς».
Το βλέμμα μου συνέχισε να είναι δύσπιστο.
«Τους χαρακτήρες» επανέλαβα χωρίς να καταλαβαίνω.
«Από τα βιβλία που βγήκαν το 2016».
«Τα βιβλία». Οι ηλιθιότητες που έλεγε είχαν αρχίσει να με εκνευρίζουν. Ήθελα να πιώ έναν καφέ και θα μου τον έβγαζε ξινό. Ο άντρας ένευσε. «Θέλεις να μου πεις ότι γράφτηκε βιβλίο με πρωταγωνίστρια εμένα» είπα τελικά δύσπιστα, ελπίζοντας ότι πρώτα θα έπαιρνα μια ξεκάθαρη απάντηση και μετά ο τύπος θα έπαιρνε το μαγνητοφωνάκι του, το ηλίθιο σημειωματάριό του και τις ενοχλητικές ερωτήσεις του και θα μου άδειαζε τη γωνιά.
«Ακριβώς» απάντησε εκείνος και ένα χαμόγελο φώτισε το σχεδόν παιδικό του πρόσωπο.
«Τι το ενδιαφέρον έχει η ζωή μου και ποιος αργόσχολος έκατσε και έγραψε για αυτήν;»
Το χαμόγελό του τώρα έγινε σαρκαστικό. Μου θύμιζε τον Έκτορ.
«Νομίζω ότι η ζωή ενός κλέφτη έχει πολλά ζουμερά μυστικά».
Πετάχτηκα απ’ την καρέκλα μου έντρομη, παρασύροντας το χαρτονένιο κυπελάκι του καφέ μου και ρίχνοντάς το κάτω. Οι υπόλοιποι θαμώνες του μαγαζιού γύρισαν και με κοίταξαν.
«Χαμήλωσε τη φωνή σου!» είπα ψιθυριστά, αλλά επιτακτικά. «Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς».
Ο άγνωστος άντρας, που προηγουμένως είχε μαζευτεί, τώρα έδειχνε πάλι ήρεμος και άνετος. Αυτό δεν μου άρεσε καθόλου.
Έπιασα το βλέμμα του και άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ήξερε πολύ καλά για τι πράγμα μιλούσε. Ακόμα όμως και αν αυτός δεν ήταν σίγουρος, εγώ του είχα επιβεβαιώσει κάθε θεωρεία με την αντίδρασή μου.
Παρά την εριστική συμπεριφορά του -εντάξει, εριστική για μένα, που θυμόμουν τον Έκτορ να με κοιτάζει με το ίδιο ακριβώς βλέμμα όταν προσπαθούσα να του κρύψω κάτι- δεν είπε τίποτα και έμεινε να με κοιτάζει μέχρι να πάρω την απόφαση να του δώσω ό,τι θέλει.
«Ακόμα και αν ίσχυε κάτι τέτοιο…»
«Που ισχύει» με διέκοψε.
«Δεν είπα αυτό! Αλλά ακόμα και να ίσχυε, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σου μιλούσα;»
«Δεν βλέπω γιατί να μην μου μιλήσεις».
«Αν είμαι αυτό για το οποίο με κατηγορείς…»
«Κλέφτης».
«Σταμάτα να το λες αυτό! Και σταμάτα να με διακόπτεις!» είπα εκνευρισμένη. «Εν πάση περιπτώσει, αν ήμουν… κλέφτης, θα ήθελα να κρατήσω την ανωνυμία μου και δεν νομίζω ότι θα τα κατάφερνα αν έμπαινα στο περιοδικό σου».
Ο άντρας κατάλαβε ότι είχα δίκιο και για μια στιγμή έμεινε σκεπτικός. Ό,τι και να του έλεγα φυσικά δεν είχε κανένα απολύτως νόημα. Ήξερε τι ήμουν, συνεπώς είχε το πάνω χέρι. Και δεν άργησε να το καταλάβει.
«Θέλω να μου πεις μόνο μερικές ευχές για το νέο έτος και μετά θα σε αφήσω ήσυχη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φτάσουμε τα πράγματα στα άκρα».
Έμεινα να το σκέφτομαι. Πιθανότατα έσκαβα μεγαλύτερο λάκκο για τον εαυτό μου, αλλά δεν έβλεπα πως θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, οπότε πήρα βαθιά ανάσα και ξεκίνησα:
«Εύχομαι σε όλους σας καλά Χριστούγεννα και ένα ευτυχισμένο νέος έτος με χαρά και ευτυχία».
«Αυτό όλο κι όλο;»
«Τι άλλο θες;» τον αποπήρα.
«Κάτι πιο προσωπικό. Λιγότερο κοινότυπο».
Μια φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου τσίριζε να φύγω όσο πιο γρήγορα μπορούσα, αλλά αυτό δεν γινόταν τώρα πια, οπότε κάθισα και το σκέφτηκα για λίγο.
«Οι γιορτές είναι για να τις περνάς με τους ανθρώπους που αγαπάς. Το μόνο που μετράει είναι οι αγαπημένοι σου και το μόνο που έχει σημασία είναι να ζήσεις στιγμές που θα θυμάσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου. Δεν έχουν σημασία τα πλουσιοπάροχα γεύματα, οι γιορτινές διακοσμήσεις ή τα ακριβά δώρα».
«Ναι, αλλά εσύ είσαι κλέφτης, οπότε έχεις λεφτά για ακριβά δώρα» με διέκοψε.
«Θες να ακούσεις τις ευχές μου ή όχι;» τον αποπήρα.
Εκείνος απολογήθηκε, αλλά στο πρόσωπό του διέκρινα ακόμα εκείνη με την λάμψη, με την οποία μιλούσε για το επάγγελμά μου. Ήταν λες και έβλεπε από κοντά κάποιον μεγάλο ηθοποιό ή έναν ροκ σταρ. Ήταν… περίεργο.
«Οι πρώτες γιορτές που πέρασα με δυο ανθρώπους, οι οποίοι σήμαιναν τα πάντα για μένα, ήταν οι χειρότερες τις ζωής μου και, πιστέψτε με, είχα αρκετές άσχημες αναμνήσεις για σύγκριση. Αν μπορούσα θα γυρνούσα τον χρόνο πίσω για να διορθώσω τα πράγματα, ώστε να μπορώ σήμερα να φέρω αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου με χαρά και νοσταλγία. Οπότε, το δικό μου γιορτινό μήνυμα είναι το εξής: μάθετε από τα λάθη μου και περάστε τις γιορτές σας με τους αγαπημένους σας» είπα και τώρα ένα βάρος υπήρχε στο στήθος μου και ήμουν σίγουρη ότι το βλέμμα μου ήταν μελαγχολικό και όχι χαρούμενο. Ο άγνωστος άντρας από την άλλη δεν έδειχνε θλιμμένος, αλλά σοκαρισμένος.
«Τι έγινε;»
«Συγγνώμη;» ρώτησα το ίδιο μπερδεμένη με πριν.
«Τι έγινε τότε. Για τον Σάιμον και τον Έκτορ δεν έλεγες; Τι συνέβη τις πρώτες γιορτές που περάσατε μαζί;»
«Νόμιζα ότι ήξερες τα πάντα» τον ειρωνεύτηκα, ένα καμπανάκι κινδύνου όμως ήχησε στο κεφάλι μου στο άκουσμα των συγκεκριμένων ονομάτων.
«Δεν…δεν υπήρχε τίποτα στο βιβλίο για τα πρώτα σας Χριστούγεννα».
«Θα ‘ναι στο επόμενο τότε» έφτυσα τις λέξεις και σηκώθηκα για να φορέσω το παλτό μου. «Τελειώσαμε;»
Ο άντρας με κοίταξε για λίγο και καταλάβαινα πως ετοιμαζόταν να με απειλήσει ξανά για να αποσπάσει περισσότερες πληροφορίες, τελικά όμως μετάνιωσε και μου έδωσε άδεια να φύγω.
Πήρα την τσάντα μου και ετοιμάστηκα να γυρίσω στην πλάτη μου σε εκείνον, πριν όμως βγω από το μαγαζί και τον αφήσω για πάντα πίσω μου, τον πλησίασα για μια τελευταία φορά.
«Λες ότι με ξέρεις. Αν λοιπόν ισχύει κάτι τέτοιο, θα γνωρίζει και ότι δεν αντιδρώ καλά στις απειλές. Οπότε, κανόνισε σήμερα να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που σε βλέπω, για το δικό σου καλό».

Οκτόμπερ Τζοουνς ηρωίδα του βιβλίου ''Αναζήτηση εκδίκησης'' της κ.Εύης Φρυγανά που κυκλοφορεί από την Δυάς εκδοτική!!!

Ένα κορίτσι ανακαλύπτει τον καινούριο κόσμο που ανοίγεται μπροστά της και μια καταξιωμένη γυναίκα προσπαθεί μάταια να αφήσει πίσω της το σκοτεινό παρελθόν της.

Σε ένα βιβλίο που αφηγείται παράλληλα το παρελθόν και το παρόν της, η Οκτόμπερ βρίσκει διέξοδο στο σύστημα της "Κληρονομιάς", που μίσησε απ’ την πρώτη επαφή της με αυτό. Δέκα χρόνια αργότερα, προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τον άνθρωπο που κάποτε αγάπησε, από τα άτομα που εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα. Παρότι τα σχέδια της πάντα έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα, τώρα τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή για την πιο επιτυχημένη κλέφτρα του κόσμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου