 |
| ΑΦΟΥδένια φωτογραφία!!! |
Ποια όμως είναι η κ.Μεταξά???Ας τη γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
H Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής Ψυχολογίας), της δραματικής σχολής «Διομήδη Φωτιάδη» και του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1 (τμήμα Δημοσιογραφίας). Μιλάει αγγλικά. Μέχρι το 1998 εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ενώ το καλοκαίρι του 1998 δούλεψε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 ως ασκούμενη δημοσιογράφος. Σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος, ενώ παράλληλα ασχολείται με την
επιμέλεια βιβλίων. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Όταν μιλούν τα Φεγγάρια», «Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά» και «Μην κοιτάξεις πίσω». Το 2016 έλαβε μέρος στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό που προκήρυξε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, αποσπώντας έπαινο για το διήγημά της «Το τελευταίο ταξίδι».
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο; Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
-Αγαπούσα το διάβασμα από πολύ μικρή. Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα, όμως, σίγουρα ανάμεσα στα πρώτα ήταν η «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά». Πρέπει να ήμουν γύρω στα 9 όταν τη διάβασα και δεν μπορώ να σας περιγράψω το κλάμα που είχα ρίξει.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
-Θα έλεγα ότι προτιμώ την αστυνομική λογοτεχνία, αλλά αγαπώ πολύ και τα κοινωνικά και ιστορικά μυθιστορήματα. Γενικά, όμως, θα διαβάσω όποιο βιβλίο πέσει στα χέρια μου, χωρίς να το απορρίπτω επειδή δεν ανήκει στα είδη που μου αρέσουν περισσότερο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να κρύβεται ένας θησαυρός. Για παράδειγμα, μου έχει τύχει να λατρέψω αισθηματικό μυθιστόρημα, παρότι είναι ένα είδος που δεν προτιμώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας… βάζω δύσκολα;
-Λατρεύω τον Καζαντζάκη, ιδιαίτερα την «Ασκητική» και τους «Αδελφοφάδες», βιβλία που κατά καιρούς διαβάζω και ξαναδιαβάζω, ανακαλύπτοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο. Αγαπώ ιδιαίτερα τον Βενέζη και τη Διδώ Σωτηρίου, ενώ ανάμεσα στα κορυφαία βιβλία συγκαταλέγω τη «Λωξάντρα» της Μ. Ιορδανίδου, για την απίστευτη ανθρωπιά και αγάπη που αποπνέει. Και, βέβαια, διαβάζω με μανία Αγκάθα Κρίστι και Γιάννη Μαρή, αλλά και τις λατρεμένες μου Ελένη Κεκροπούλου και Βασιλική Λεβεντάκη.
-Δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, γιατί είναι κάτι που έγινε χωρίς σκέψη. Ίσως η ανάγκη μου να μοιραστώ με κάποιους τις ιστορίες που σκάρωνα με το μυαλό μου, τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5).Πώς ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας «Σπασμένος Καθρέφτης»; Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
-Η ιδέα για τον «Σπασμένο Καθρέφτη» ξεκίνησε σε μια εκδρομή που είχαμε πάει με φίλους στην Κλειτορία. Είχαμε επισκεφθεί το Σπήλαιο των Λιμνών και ο κουμπάρος μας, ο Μανώλης, γυρίζει και μου λέει κάποια στιγμή: «Σκέφτεσαι, έτσι όπως κοιτάζουμε το νερό, να εμφανιστεί ξαφνικά ένα πτώμα που επιπλέει;» Αυτό ήταν! Από εκεί και πέρα, έπαψα να ακούω την ξεναγό που μας μιλούσε για το Σπήλαιο και άρχισα να δουλεύω στο μυαλό μου την ιστορία της Νατάσας. Το ωραίο είναι ότι όταν τελείωσε η ξενάγηση, πλησίασα την κοπέλα και άρχισα να της κάνω ερωτήσεις, όπως «Έχει άλλη είσοδο το Σπήλαιο;», «Υπάρχει φύλακας στην είσοδο το βράδυ;», «Τι ώρα κλείνει το σπήλαιο;» και άλλα τέτοια, χωρίς να παρατηρήσω ότι εκείνη είχε αρχίσει να κάνει βήματα προς τα πίσω. Ευτυχώς, το παρατήρησε ο Μανώλης που της εξήγησε ότι γράφω αστυνομικά μυθιστορήματα και μάλλον μου είχε έρθει κάποια ιδέα. Όταν τη διαβεβαίωσα γι’ αυτό, γυρίζει και μου λέει: «Πες το, χριστιανή μου, και νόμιζα ότι είσαι σατανίστρια και ρωτάς γιατί θέλεις να κάνεις τελετές εδώ μέσα!» Όσο για τον τίτλο, δεν μπορώ να αποκαλύψω από πού τον εμπνεύστηκα, γιατί έχει σχέση με την εξέλιξη της υπόθεσης. Το εξώφυλλο ήταν επιλογή του εκδοτικού μου οίκου. Όταν το είδα, ξετρελάθηκα κυριολεκτικά, γιατί (εκτός από το ότι είναι καλαίσθητο) ταιριάζει απόλυτα με την ιστορία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6).Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
-Γενικά, έχω μια αδυναμία στους δεύτερους ρόλους και όχι στους πρωταγωνιστές των βιβλίων μου. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα δευτερεύοντα πρόσωπα, η ιστορία δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί και οι πρωταγωνιστές δεν θα αναδεικνύονταν όσο έπρεπε. Ιδιαίτερα αγαπημένος μου είναι ο Πάρης από το «Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά», γιατί φορτώθηκε μια ευθύνη που δεν ήταν δική του, σήκωσε στους ώμους του ένα βάρος που δεν του αναλογούσε και έδωσε εκείνος με γενναιότητα το μόνο τέλος που θεωρούσε σωστό στην ιστορία.
.ΕΡΩΤΗΣΗ:7). Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωσή του;
-Ναι. Δυσκολεύτηκα αρκετά με το «Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά», ίσως γιατί είχε να κάνει με παιδιά. Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο, το παιδί της ηρωίδας –το οποίο έχει δολοφονηθεί- ήταν αγόρι. Όμως, όσο προχωρούσε η ιστορία, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να περιγράφω τη δολοφονία του, γιατί σκεπτόμουν τον δικό μου γιο. Έτσι, το παιδί της ηρωίδας έγινε κορίτσι, αλλά ούτε και τότε μπόρεσα να περιγράψω τη συγκεκριμένη σκηνή, η οποία αποδόθηκε τελικά πολύ γενικά και χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Γενικά, επειδή στο βιβλίο αυτό υπάρχουν πολύ έντονα συναισθήματα, δυσκολεύτηκα αρκετά, και πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να κλαίει την ώρα που έγραφα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8).Έχετε σκεφτεί τη μεταφορά του βιβλίου σας στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη;
-Αυτό είναι κάτι που θα το ήθελα πολύ, ειδικά τη μεταφορά κάποιου από τα βιβλία μου στον κινηματογράφο. Λόγω των σπουδών μου και της ενασχόλησής μου με το θέατρο, μου αρέσει, όταν γράφω την κάθε σκηνή, να την αναπαριστώ στο μυαλό μου δραματουργικά, να τη σκηνοθετώ, να τη βλέπω μέσα από τα μάτια του θεατή. Και όταν μου λένε ότι τα βιβλία μου είναι κινηματογραφικά, δεν σας κρύβω ότι χαίρομαι πάρα πολύ. Ελπίζω κάποτε αυτό το όνειρο να γίνει πραγματικότητα!
Ερώτηση:9)Έχετε ξεκινήσει να γράφετε κάτι καινούργιο;
-Ναι, το καινούργιο μου βιβλίο έχει ξεκινήσει να γράφεται. Δυστυχώς, λόγω έλλειψης χρόνου, δεν ασχολούμαι με αυτό όσο θα ήθελα. Χρειάζεται και πολλή έρευνα από τη μεριά μου, λόγω το θέματός του, και περνάω πολλές ώρες στο διαδίκτυο ή συζητώντας με γιατρούς, για να συγκεντρώσω τις απαραίτητες πληροφορίες. Η ιστορία, όμως, είναι ολοκληρωμένη μέσα στο μυαλό μου και όποτε βρίσκω χρόνο τη «χτίζω» σιγά-σιγά και στο χαρτί.
Ερώτηση:10)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Δυστυχώς, αυτήν την περίοδο δεν προλαβαίνω να διαβάσω. Ο φόρτος εργασίας από τη μία και η έρευνα για το δικό μου βιβλίο από την άλλη, μου απορροφούν όλον μου τον χρόνο. Συνήθως, διαβάζω περισσότερο το καλοκαίρι, που έχω διακοπές από τη δουλειά και μπορώ να απολαύσω το διάβασμα.
Ερώτηση:11)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά.
-Η φράση που με εκφράζει είναι το «Όλα καλά». Τη λέω κάθε φορά που συναντάω κάποια δυσκολία, συμπληρώνοντας συνήθως: «Ευτυχώς, δεν πάθαμε και τίποτε!» Ένα τραγούδι, που δεν ξέρω αν με αντιπροσωπεύει αλλά με συγκινεί απίστευτα, είναι το «Τα ήσυχα βράδια». Και η αγαπημένη μου ταινία είναι «Η ζωή είναι ωραία», του Ρομπέρτο Μπενίνι.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και εύχομαι κάθε επιτυχία στο υπέροχο blog σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου